Muzyka miasta [Miłosz Wośko, Urban Residents' Beliefs]

Do płyty Miłosza Wośki pt. „Urban Residents' Beliefs” trzeba podejść bez uprzedzeń. Dobrze jest najpierw zajrzeć do książeczki, która wiele wyjaśnia.

Wzorem wielkich kompozytorów mamy do czynienia z płytą programową - tytuł wprowadza każdej z części wprowadza nas w tematykę tego, co zaraz usłyszymy. Na przykład – pierwszy utwór nosi tytuł: „Świtanie”. Akordeon natarczywie daje nam znać, że pora wstawać, jak budzik, który przecież u każdego z nas wyzwala dość ambiwalentne uczucia. Wiemy, że musimy wstać, a jednak… (Świetnie zagrana partia akordeonu przez Macieja Frąckiewicza, wielokrotnie już nagradzanego muzyka, współpracującego z wieloma kompozytorami i orkiestrami w kraju i za granicą, będącego jednocześnie wielkim propagatorem tego instrumentu, który przecież kiedyś był w prawie każdym polskim domu.) Dalej słyszymy orkiestrę, która powoli nabiera tempa, nakręca się, tak jak człowiek o poranku. Z leniwego wybudzenia do coraz większej ekspresji. Bo przecież trzeba się śpieszyć do pracy i wielu innych codziennych zajęć, po to, by wreszcie dać się wkręcić w gwar, taniec miasta.

I tu wchodzimy w część drugą zatytułowaną właśnie: „Tańce miejskie”. Z muzyką przemieszczamy się przez miasto – czujemy rytm metra, smyczki sugerują dźwięki samochodów, zgiełk – jakże harmoniczny – ulicy każdego przeciętnego miasta. Czujemy się naznaczeni pewnym przeznaczeniem, wykonaniem swoich zadań, które nieraz zostają zapomniane przez innych mimo naszego zaangażowania. Wreszcie uciekamy od tego całego zgiełku.

Część trzecia to muzyczne „Rozmowy na trudne tematy”. Coś jakby rozmowa w przydrożnym pubie lub podczas obiadu o tym wszystkim, co nas otacza. I znów jakże znamienne tytuły: „Cyfrouczuciowość” – od razu wiadomo, że chodzi o nasze uzależnienie od cyfryzacji, czy też „Korpowrażliwość” – skaza obecnego czasu, korporacja ważniejsza nieraz nawet od rodziny. „Młodowieczność” – któż by nie chciał być wiecznie młody… Jednak się nie da. I znów Miłosz Wośko obrazuje to niezwykle malowniczo. „Przypatriotyzm” – to kolejna sugestia rozmów, których tak wiele w naszych domach. Bo któż z nas nie czuje się patriotą, szczególnie gdy „grają nasi…”. A ile o tym dyskusji przy niejednym urodzinowym stole? I wreszcie kompozytor wprowadza nas w ostatni temat, ale jakże dla wielu istotny – „Poczucia religijne”. Tego tematu przecież również nie da się uniknąć w naszych domach. Nawet jeżeli nie jesteśmy wierzący. A jeśli jesteśmy – przecież każdy dzień zwieńczamy aktem religijnym, którym jest modlitwa.

Album jest niesamowity. Piszę to z pełną odpowiedzialnością człowieka, który był do niego mocno uprzedzony. Świetnie zagrany. Oprócz wspomnianego już Macieja Frąckiewicza kompozytorowi towarzyszą nagrodzona Fryderykiem pianistka Emilia Sitarz oraz warszawski perkusista Hubert Zemler. Muzykom towarzyszy jedna z najlepszych orkiestr kameralnych – AUKSO pod kierownictwem Marka Mosia oraz Kwartet Polonika będący w czołówce polskich zespołów kameralnych. Sekcję dętą tworzy Polish Brass Quintet.

Podpisuję się pod zdaniem Piotra Metza – redaktora muzycznego legendarnej radiowej Trójki, że Miłosz Wośko stworzył „ścieżkę dźwiękową swojej i nas wszystkich współczesnej codzienności, często pospiesznej, poszatkowanej korkami na ulicach, porządkowanej dźwiękiem telefonu, co chwilę świecącym ekranem komputera i coraz to nowym must have…”. To jest wybitna ścieżka dźwiękowa naszego życia, każdy się w niej odnajdzie…

ks. Adrian Nowak

„Urban Residents' Beliefs”, M. Wośko
M. Frąckiewicz (akordeon), E. Sitarz (fortepian), H. Zemler (perkusja)
AUKSO, M. Moś (dyr.), Kwartet Polonika, Polish Brass Quintet
OPUS SERIES/REQUIEM RECORDS 2020