JACEK KORNAK: Gdy szukałem prezentów na Święta, zwróciłem uwagę na kilka nowości fonograficznych z ostatnich miesięcy. Święta za nami, ale na dobrą muzykę zawsze jest czas. Szczególnie, że przed nami karnawał.
Audiofilskie wydawnictwo Alpha wypuściło niedawno na rynek album Anny Prohaskiej oraz Il Giardino Armonico zatytułowany „Serpent and Fire”. Na nagraniu znajdziemy barokowe utwory Purcella, Locka, Hassego, Haendla, Cavalliego, Graupnera oraz Sartorio zainspirowane postaciami dwóch antycznych bohaterek: Kleopatry i Dydony. Barok w wykonaniu Il Giardino Armonico przypomina pokaz sztucznych ogni. W ich wykonaniu muzyka jest pełna barw i energii. Prohaska śpiewa lekko, ale ze świetnym wyczuciem dramaturgii tych utworów.

JACEK KORNAK: W tym roku na wiosnę na rynku muzycznym ukazało się kilka wyjątkowych nagrań muzyki barokowej. Pierwszym z nich jest album “Monteverdi” Magdaleny Kozeny wydany przez Deutsche Grammophon. Na nagraniu tym artystce towarzyszy La Cetra Barockorchester Basel pod batutą Andrei Marcona. Po eksperymentach XIX- i XX-wieczną muzyką Kozena powraca do swojego żelaznego repertuaru. Wczesny barok idealnie pasuje do jej głosu i techniki wokalnej. Utwory Monteverdiego w wykonaniu Kozeny nie brzmią jak arie operowe, ale raczej jak uliczne piosenki, które w XVII wieku można było usłyszeć w jakimś małym placyku zagubionym w weneckim czy florenckim krajobrazie. Kozena nadaje tym utworom taneczną, momentami nieco folkową atmosferę.
 
 

JACEK KORNAK: Coraz częściej światowe firmy fonograficzne zaczynają wydawać i promować młodych wykonawców. Oczywiście zawsze interesujące jest posłuchanie setnego albumu Marthy Argerich albo Renee Fleming, ale może warto sięgnąć również po te mniej znane nazwiska. Dodam – dziś mniej znane… Najnowsze albumy Warnera oraz Sony udowadniają, że młodzi mają ogromny potencjał i z pewnością nas nie rozczarują.

 

Ostatnio wytwórnia Deutsche Grammophon wydała dwa kontrastujące albumy. Łączy je to, iż oba są nagrane przez młodych artystów oraz to, że oba te albumy odznaczają się wysoką jakością dźwięku, co jest już normą w przypadku Deutsche Grammophon. O ile jednak pierwszy z nich prezentuje tradycyjne wykonanie muzyki barokowej, drugi jest podróżą w głąb muzycznej awangardy.