Operowa podróż na Sycylię

DR JACEK KORNAK: Damiano Michieletto to gorące nazwisko w świecie opery. Ostatnio w Royal Opera House odbyło się wznowienie jego produkcji “Cavalleria rusticana” Mascagniego oraz “Pagliacci” Leoncavalla.

To jedne z najbardziej znanych włoskich oper. Posiadają one melodyjne arie, które publiczność uwielbia. Michieletto połączył obie opery w spójną całość, opowiadając o tragicznej miłości we współczesnej sycylijskiej wiosce. Jego postacie są dopracowane scenicznie, śpiewacy dobrze przygotowani od strony aktorskiej, a interpretacja klasycznych historii ma uniwersalny wymiar. Na przykład Canio nadużywa alkoholu, a w “Cavalleri rusticanie” przemoc domowa jest codziennością kobiet. Michieletto robi wiwisekcję emocji, które targają ludźmi i prowadzą do przemocy.

fot. Catherine Ashmore

W obu przedstawieniach w wystąpił Brian Hymel (Turiddu oraz Canio). Ten amerykański tenor zyskał już dość wysoką pozycję w świecie opery i nie bez przyczyny - obie te role dowodzą jego wysokiej klasy wokalnej i profesjonalizmu. Jego głos brzmiał wyraziście i poruszająco, choć była w nim też pewna przesada, momentami Hymel brzmiał nieco histerycznie. Niekwestionowaną gwiazdą wieczoru była Elina Garanca, która wcieliła się w rolę Santuzzi. Garanca ma dramatyczny głos o pełnej, ale też nieco ostrej barwie, który potrafi przeszywać i prawdziwie poruszać. Atutem Garanci jest nie tylko wyjątkowo dobra technika wokalna, ale coś co można by określić jako bezpośredniość, która sprawia, że jej głos przyprawia o ciarki na skórze. Bardzo wyrazistą postać Tonia wykreował Simon Keenlyside. Carmen Giannattasio jako Nedda brzmiała świeżo.

Nieco słabiej wypadła niestety strona instrumentalna. Daniel Oren dyrygował orkiestrą Royal Opera House dramatycznie, ale przy tym umykało mu sporo detali. Muzyka Mascaniego oraz Leoncavalla pod jego batutą brzmiała energetycznie, ale zbyt prosto, zabrakło tutaj subtelności i stylu.